Introductie
‘God is dood, Nietzsche is dood, en zelf voel ik me ook niet zo lekker.’ – filmregisseur Woody Allen
De menselijke beschaving bestaat vóór en na mij. Wat is mijn missie? Wat laat ik achter? Ik ben niet noodzakelijkerwijs op zoek naar een antwoord of een verklaring. Kennis op zichzelf heeft geen waarde als het om menselijk geluk gaat, waar het om gaat is: hoe gebruiken we het? Nietzsche en Descartes hebben onze westerse samenleving achtergelaten met het idee dat wij mensen alleen bestaansrecht hebben als denkende wetenschappers. Maar mensen zijn in de eerste plaats voelende wezens. Dat oorspronkelijke gevoelsvermogen resulteert in verwondering over het leven, de natuur en het universum die we hebben uitdrukt, en nog steeds uitdrukken, in kunst en spiritualiteit. Als we die twee dood verklaren, blijft de wetenschap bestaan. Maakt kennis ons gelukkig als het ten koste gaat van de voelende mens?